نماز جمعه، اسلحه ای که بر زمین مانده!!
پی‌جویی مطالبات رهبری، بیش و پیش از هر نهاد یا مجموعه‌ای، تکلیف آنهاست که به نحوی نماینده‌ی رهبری محسوب می‌شوند.
نماینده‌ی رهبری، یعنی اشبه‌الناس به ایشان؛ در قول و فعل و فکر. با همان عمق و با همان شدت و قوت. در جنگ اقتصادی و موضوع اقتصاد مقاومتی اگر «نماینده»های رهبری در جایگاه ها و مناصب مختلفشان، به جای بازخوانی بی‌روح و تقویمی کلام رهبری، و یا هر امر دیگر، اقدامات دهگانه‌ی مورد تاکید ایشان را در گستره‌ی محل ماموریت و مسئولیت خود با جدیت و به دور از محافظه‌کاری دنبال کنند، بار سنگینی از دوش نظام برداشته‌اند.
شرط لازم این تاثیر، آگاهی و دانش است. آگاهی از وضع واقعی اقتصاد و صنعت و کشاورزی منطقه‌ی خود. مطلع‌ترین فرد از واقعیات اقتصادی و اجتماعی مناطق، نماینده‌های رهبری باید باشند.
برای مثال، هر نماز جمعه، در هر هفته، باید به کانون اصلی طرح مسایل و گرفتاری ها و قابلیتها و فرصتهای اقتصادی منطقه تبدیل شده و مهمترین اخبار حول اقتصاد مقاومتی، باید از مصلاها منتشر شود.
از نمازجمعه‌ی انقلابی، جز برانگیختگی انتظار نمی‌رود.
باید بتوانیم از کلی گویی عبور کنیم و به صورت جدی مسائل را مطرح کنیم و پاسخ بطلبیم.
مردم هم باید از امام جمعه و امام جماعت ها و حوزه ها و روحانیت بخواهند. مردم حق دارند و این انتظار بجاست.
وب سایت ثائر