پاسخ های دانشجویان در نبض دانشجو پیرامون قراردادهای جدید نفتی (IPC)

 پاسخ های دانشجویان در نبض دانشجو :

چرا دانشجویان مقابل وزارت نفت تجمع کردند؟ دلیلشان برای تجمع چه بود؟ 

اشکالات اساسی IPC چیست؟

مدت زمان: 4 دقیقه 33 ثانیه 

گارد ویژه دولت در مقابل معترضین قراردادهای جدید نفتی موسوم به IPC

به گزارش عدالتخواهان رفسنجان و به نقل از خانه خشتی؛ محمد جواد معتمدی نژاد مسئول مجمع دانشجویان عدالتخواه دانشگاه ولیعصر(عج) رفسنجان و یکی از حاضرین در تجمع روز گذشته دانشجویان در مقابل وزارت نفت در گفت و گو با “خانه خشتی“، با شرح این ماجرا اظهار داشت: پیرامون قراردادهای جدی نفتی موسوم به IPC  جمعی از دانشجویان تصمیم گرفتند که دست به تجمع اعتراضی در خیابان طالقانی تهران بزنند.

وی با بیان اینکه اتحادیه جنبش عدالت خواه دانشجویی و بسیج دانشجویی دانشگاه های امام صادق(ع) و امیرکبیر در این تجمع حضور داشتند تصریح کرد: ساعت ۱۰ روز شنبه دهم بهمن ماه وقتی به مقابل وزارت نفت رسیدیم شاهد تدابیر ویژه امنیتی با حضور بیش از ۲۰۰ یگان ویژه بودیم و به محض رسیدن دانشجویان مورد برخورد شدید و ضرب و شتم قرار گرفتند.

معتمدی ادامه داد: تا آنجایی که ما اطلاع داریم به دستور شخص رئیس جمهور این کار انجام شد و آقای روحانی دستور دادند تا با معترضان به قراردادهای جدید نفتی مقابله شدید شود.

آیا منابع عمومی باید هزینه هم‌پیمانی و ایجاد شرکت مشترک میان بخش خصوصی با کمپانی‌های غربی را بدهد؟

به گزارش عدالتخواهان رفسنجان؛ در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که نفت یکی از مهم‌ترین و موثرترین متغیرهایی است که شئون مختلف حیات اجتماعی‌مان را شکل می‌دهد.  روابط قدرت، قشربندی و هنجارهای اجتماعی بسیاری مستقیما یا با واسطه اندکی تحت تاثیر نفت شکل می‌گیرد. ما با نفت خو کرده‌ایم. همه چیزمان کم و بیش بوی نفت می‌دهد و در نسبت با آن سامان می‌یابد. بخش قابل توجهی از ساخت امر سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ما کم و بیش عبارت است از نفت به مثابه ماده بعلاوه سیاست و جامعه و فرهنگ به مثابه صورت. چرا از واقعیت های حوزه نفت و انرژی بر روابط اجتماعی و بالعکس کمتر حرف زده می‌شود؟ آنچه تاکنون در رسانه ها مطرح شده جزئیات متن قرارداد موسوم به IPC بوده اما از کلیات آن و فرامتن آن کمتر حرف به میان آمده است. مهم‌ترین اشکال این قرارداد عدم توجه به جایگاه سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی نفت است. توجهی به نقش این قرارداد در تحولات آینده کشور نشده است. فرامتن آن نقشی است که برای شرکت های خصوصی ایرانی قائل شده است. مطابق این مدل، قراردادهای نفتی میان شرکت ملی نفت ایران و شرکتی با عنوان (operating company joint joc) بسته می‌شود. این کمپانی از یک شرکت بخش خصوصی ایرانی و یک شرکت خارجی تشکیل شده است. این تقریبا مهم‌ترین نقطه ای است که دست اندرکاران طراحی این قرارداد آن را به عنوان مزیت نسبی این قرارداد مطرح کرده اند. طراحان این قرارداد معتقدند در این فرایند برد- برد(!!!) امتیازاتی به طرف مقابل بدهند و در ازا آن امتیازاتی از جمله مهم‌ترین آنها مشارکت طرف ایرانی است را دریافت کنند. اما امتیازات این قرارداد به شرکت ملی نفت نمی‌رسد بلکه به شرکت های بخش خصوصی می‌رسد آن هم شرکت هایی که با شرکت های خارجی، یک کمپانی تشکیل داده اند. به عبارت دیگر هزینه عقد این قرارداد را شرکت ملی نفت از منابع عمومی می‌دهد و فایده نسیه و ادعایی آن در صورت تحقق برای بخش خصوصی است.

جنبش عدالتخواه دانشجویی در نامه‌ای سرگشاده به زنگنه مطرح کرد: دلیل منطقی و استراتژیک شما برای رونمایی IPC در لندن چیست؟

جناب آقای زنگنه

سلام علیکم

مقدمات را فاکتور میگیریم و به سراغ اصل بحث میرویم.

قریب به یک ماه قبل، در کنفرانس تهران، و در مراسم رونمایی از مدل های جدید قراردادهای نفتی که اکثر شرکت های معتبر سرمایه گذار خارجی حضور داشتند از (ipc) به عنوان مدل جدید قراردادهای نفتی رونمایی کردید. کنفرانس تهران نسل جدید قراردادهای نفتی را در معرض دید صاحب نظران و کارشناسان دلسوز قرار داد و زمینه ساز این شد تا اشکالات اساسی آن بیان شود. اشکالات اساسی ای که هنوز برطرف نشده است!