"نامه سرگشاده انقلابی و‌زیبای حیدر رحیم پور، علیه اشرافیت حکومتی"

                                        

نامه سرگشاده انقلابی و‌ زیبای حیدر رحیم پور، علیه اشرافیت حکومتی
یا سیدی! هیهات‌هیهات که زنده باشیم و فرمان تو را آن‌گاه که به لقاء‌الله می‌رفتی،ناشنیده بگیریم.
اینک که برکرسی‌پریدگان،چون بانوان قیصر،برتخت لمیده وبه امت سفارش میکنند که آرام باشید تا ما به خواب خوشمان ادامه دهیم، نسل خمینی پاسخ میگویند که وای بر شمایان وآنان‌که به شما چنین فرصت‌هایی داده‌اند.
جبر زمان دگربار ما را سرخ پوشاند و مجبور ساخت درهشتادوچهارسالگی به جنگ دشمنان انقلاب حضرتت دوباره به‌پا خیزیم.اف بر آنان که دردهه چهارم انقلاب خمینی تا این حد گستاخ و جسور و بی‌پروا گشته‌اند.
آیا این روا بودکه فرزندان تحصیل کرده واز جنگ برگشتۀ خمینی، بی‌کار و گرسنه وبی‌جفت‌وخانمان در کوچه‌ها بگردند واین لقمه‌حرامان به اندازه کمربندی از اسکناس که به دور کره زمین بکشند،از بیت‌المال این محرومان و انقلاب‌شان به صورت‌های مختلف سرقت کنند؟

اما روزگار سوءاستفاده نوچه‌های صهیونیسم اینک به‌سرآمده است. به همه کلاشان و کلاهبرداران و غارتگران بیت‌المال ومفسدان اداری هشدار میدهیم که هنوز دیر نشده، به خدمت رهبر رسیده و انواع مسروقه‌ها به عناوین گوناگون را به صندوق بیت‌المال برگردانید.
به روح امام سوگندکه کاسه صبر فرزندان خمینی لبریز شده و عصرقیام علیه مدیریت غرب‌زده ادارات و زورمداران زرسالار فرا‌ رسیده است وسخنمان این که باید یا به ضابطه اسلام انقلابی عمل کرد یا کلمه مقدس اسلام را از دنباله جمهوری قیچی کرد واجازه داد تا ما که اینک به دستور غدیر، مطیع فرمان رهبریم، همچون دیگر جمهوری‌ها، آزادانه با مخالفان‌مان به مقابله برخیزیم.
برای ملتی که توانست شاه 2500ساله را گریان از کشور به دور افکند،سهل است که این مشتی فرصت‌طلب غارتگر را نیز به خانه اربابانشان برگرداندیا چنان چه با امام انقلاب پیمان بسته است و 98درصد به اطاعت از اسلام رای داده در سایه قرآن به آرامش و عدالت اسلامی برسد.
بپا خیزید که هر گاه وادادیم،دستاوردهارا بر باد دادیم/ عصر قیام علیه مدیریت غرب‌زده فرا‌ رسیده است/جهاد نهی از منکر را زیر پرچم انقلابی‌گری و در مقابل اشرافی‌گری دامن بزنید 
اگر برای هر خشک و تری،حکمی از خداوند رسیده است واگر با اجرای این احکام است که اسلام می‌ماند، پس آن‌گاه که قرآن می‌فرماید: «وَالسَّارِقُ وَالسَّارِقَةُ فَاقْطَعُوا أَیْدِیَهُمَا» و مهم‌تر از آن به‌آشکار می‌فرماید: «وَلَکُمْ فِی الْقِصَاصِ حَیَاةٌ»؛ چرا نمی‌فهمیم که آن دستی که باید قطع شود، همین دست‌ها است و بقای جمهوری اسلامی و ایجاد تمدن اسلامی برپایه اجرای همین احکام انقلابی شرع است.
کجاست «شیخ خلخالی» این دوران که همین فردا درپیشخوان هر دادگستری،طناب داری برپا کند و یکایک دزدان را در انظار مردم به محاکمه کشیده وتبهکاران اقتصادی را قصاص کندتا انقلاب برای مردم و مردم برای انقلاب بمانند و دشمنان، دیگر ما و اسلام‌مان رابه سخره نگیرند و امر رهبر بر زمین نماند.
مساله،مساله این یا آن جناح نیست؛ مساله فقط فیش حقوقی 950 مدیر کشور نیست.مساله، خطر انحراف اصل نظام وتحریف ارزش‌های انقلاب است،خطر رهاسازی مهار عدالت وبازی با ارزش‌های خونین نهضت و حاکمیت اشرافی‌گری و نبود نظارت بر نظام بانکی و امور مالی وخطر تاریک‌خانه‌های دیگری است که هنوز افشا نشده است و پرونده‌سازی‌هایی که هزاران تولیدکننده را به بند کشیده وخطر دلال‌های حکومتی که درنقطه مقابل اقتصاد مقاومتی عمل می‌کنند.
تجربه هفتاد سال سیاست‌ورزی دینی از چهارده‌سالگی تا امروز به من آموخته است که حتی یک آن تردید، ممکن است همه دستاوردها را به باد دهد.تجربه‌های من ازدهه بیست وپیش از نهضت نفت تا دوران موتلفین اسلامی مشهد که تابلوی نفت انگلیس وتابلوی حزب توده را در مشهد همزمان پائین کشیدیم و تابلوی نفت ملی ایران را بالا بردیم تا نهضت مقاومت ملی پس از کودتای 28مرداد و از 15خرداد1342 که شرف حضوردر نهضت امام عزیز را داشتیم تا خفقان دهۀ پنجاه تا پیروزی انقلاب و تا امروز، همواره دیده‌ام که هر گاه وادادیم،دستاوردهای مهم را بر باد دادیم.
امروز دربستربیماری ازهمه فرهیختگان حوزه و دانشگاه،همه دانشجویان و عدالت‌خواهان و انقلابیون پیر و جوان و خانوادگان شهدا عاجزانه می‌خواهم که به‌پا خیزند و اجازه ندهند فساد اداری و بانکی در دهه چهارم ج.ا دوباره توجیه شود.همه دست به قلم شوید وجهاد نهی از منکررا زیر پرچم انقلابیگری و درمقابل اشرافی‌گری از هرجناح وهر دولت و هر قوه از قوای حکومتی دامن بزنید و نگذارید توجیهات تکراری به نام قانون یا مصلحت نظام یااعتماد به دیوان‌سالاری قوۀ قضائیه وقوانین مرده وبی‌خاصیت وعجزدولت‌های پیشین وپسین،این فریضه اسلامی و مطالبه انقلابی پس ازچندسخنرانی و چند پرونده کوچک یا جابه‌جایی چند شخص فرو خسبد ودوباره رهبری دراین عرصه تنها بماند وانقلاب، بی‌صاحب شود.