در تاریخ تحولات صنعت حمل و نقل کشورمان، روزها و ایام سرنوشت سازی بوده اند که نقشی تعیین کننده در شکل گیری و انسجام شبکه حمل ونقل کشور داشته اند و 26 آذر سال 1362 نیز از آن جمله است.
ایجاد تنگناها و محدودیت ها در نظام ترابری کشور، یکی از تبعات اقتصادی جنگ تحمیلی بوده که به لحاظ موقعیت ویژه جغرافیایی و دسترسی گسترده ایران به آب های آزاد، بیشترین مبادلات تجاری کشور همواره از طریق بنادر جنوبی صورت می گرفته و با بروز جنگ تحمیلی، مشکلات و محدودیت های فراوانی در گلوگاههای اصلی کشور رخ داده به طوری که از مجموع بنادر فعال پنجگانه آبادان، خرمشهر، بندرامام، بوشهر و بندرعباس، بنادر آبادان و خرمشهر به کلی از صحنه حمل ونقل حذف شدند و بندر امام نیز به دلیل نزدیکی به مناطق جنگی به حالت نیمه تعطیل درآمد.
از سوی دیگر به علت نیازهای فزاینده ناشی از ضرورت های جنگ و افزایش جمعیت، میزان واردات کالاهای اساسی از طریق بنادر فعال افزایش یافته بود و تعداد زیادی از کشتی ها در انتظار تخلیه در بنادر، نگرانی های فراوانی در زمینه بروز بحران ناشی از اتمام ذخایر کالاهای اساسی در شهرها و جبهه های جنگ، فاسد شدن محمولات غذایی کشتی های در انتظار تخلیه و تهدید کشتی های منتظر تخلیه از سوی هواپیماها و توپخانه دشمن هزینه های کمرشکنی را در این زمینه به کشور تحمیل می کرد.
