فیدل کاسترو یک کمونیست بود. شاید خدا را قبول نداشت. نمیدانم. اما دین برایش بی اهمیت بود. به مذهبی هم معتقد نبود.
اما نامش سال های سال لرزه بر پیکر امپریالیسم انداخت.
شیطان بزرگ چنان از او می ترسید بیش از ششصد و سی بار قصد ترورش را کرد. بارها علیه اش توطئه کرد، از هر ابزاری برای محو گفتمان انقلابی اش استفاده کرد.
اما در همین جمهوری اسلامی، روحانیِ مسلمان، شیعه، عمامه به سری هست که کاخ سفید دلواپس است که مبادا سال 96 به قدرت نرسد!
صحابیان امامی هستند که نه تنها آمریکا از آنان احساس خطری نمی کند، بلکه برای حفظ و بقایشان تلاش نیز می کند به حدی که حاضر است از اف بی آی برای آنها محافظ شخصی استخدام کند که انقلابی ها آنها را به درک واصل نکنند.
آن کمونیست نزد خدا گرامی تر است از این شیوخ موحد ما.
تفاوت فیدل و این عمامه به سرها، در عدالتخواهی و استکبار ستیزی آنان است نه دین و مذهب و مکتب!
سلمان کدیور
