پاسداشت گرم ترین دست آورد عدالتخواهی+کلیپ
مثل همین روزهای تهران هوا به یکباره سرد شده بود. واقعه ای رسانه ای شد. دقیقا آذر ماه بود. خبر، کوتاه نبود. خبر، جانکاه بود.
"در یک شب زمستانی از شدت سرما در تهران، 42 کارتن خواب جان خود را از دست دادند"
عجب واقعه ای؟ 26 سال بعد از انقلاب در خیابانهای همین تهران خودمان یک عده دارند از سرما یخ می زنند و می میرند.
یک جمع دانشجویی تصمیم به انجام برنامه ای خاص گرفتند. 5 شب کارتن خوابی اعتراضی، روبروی 5 ارگان اصلی مسئول. شهرداری تهران، استانداری تهران، مجلس شورای اسلامی، وزارت کشور و کمیته امداد امام خمینی(ره).
جالب این بود که آن سال این پنج نهاد همه احزاب و گروه‌های کشور را نمایندگی می‌کردند.
دانشجویان مهمترین دانشگاههای کشور با کارتن و پتو هر روز در تهران می گشتند و شب را در سرمای عجیب آنروزهای تهران در مقابل یکی از ساختمان های مسئول، سحر می کردند. غوغای رسانه ای دانشجویان، خیلی از مسئولان را با کت و شلوار، پای کارتن ها و پتوهای گعده سرد شان جلوی نهادها کشاند. دست آخر برای کارتن خوابها در مسجد هدایت که نماد انقلاب 57 بود مجلس ختم گرفتند. حسن رحیم پور ازغدی و سعید قاسمی سخنران بودند و البته کارتن خوابی که خودش را به مراسم رسانده بود.
نتیجه این مجاهدت دانشجویی آن شد که بعدها شهرداری ملزم شد و مکان هایی را برای استقرار کارتن خوابها ساخت. "گرمخانه" های امروز یکی از دست آوردهای همان نسل دغدغه مند جنبش دانشجویی است. حالا از میوه درختی که عدالت خواه های آنروز کاشتند (عدالتخواهی) شهردار کنونی تهران هم می تواند بخورد (عدالتخواری) و بگوید شهروندان اگر کارتن خواب دیدند با 137 تماس بگیرند تا به گرمخانه منتقل شوند.
اینها مهم نیست مهم اینست من هنوز هر وقت هوا سرد می شود به آن نسل فکر می کنم. عجب نسل دردمندی.
آذر 83
جنبش عدالتخواه دانشجویی
وحید اشتری
